Workshop

Hoi,
Zal mij ff voorstellen: Mijn naam is Sandra, ben 30 jaar en heb 4 keer een klaplong gehad. Het is bijna een jaar geleden dat ik mijn eerste klaplong kreeg, November 2002. Had een workshop van mijn werk toen deze was afgelopen nog ff naar kantoor een paar dingen doen, opeens een stekende pijn op mijn borstkast, ik dacht jee, wat is dit ?? Zal wel een borstspiertje scheuren, half uurtje gewacht, pijn ging niet meer weg toch maar naar het ziekenhuis, klaplong, opname drain ingebracht, vijf dagen bed rust. Alles ok, ik kon naar huis. Dat was op maandag, dinsdagavond pijn in mijn borstkast, en ja hoor terug naar het ziekenhuis weer een klaplong. Weer een drain ingebracht, dit keer was het allemaal erg pijnlijk, na een paar dagen gingen ze mijn long plakken, dus met talkpoeder. Na vijf dagen was alles in orde en ik kon naar huis.

Gelukkig… Dat was op Zondag, eerste paar dagen ging alles perfect, maar opeens op donderdag had ik toch weer steken op mijn borstkast, ik dacht nee he, toch niet alweer… Op vrijdag toch maar naar het ziekenhuis en ja hoor, u heeft weer een klaplong. Ik dacht, shitt alweer zo’n drain, zat niets anders erop dan deze toch maar in te brengen. Er werd me medegedeeld dat ik geopereerd moest worden, een “thoraxscopie” daarbij zou gekeken worden of er gaatjes in mijn longen zaten, dit was op woensdag. Via een klein sneetje in mijn borst is deze uitgevoerd, ze konden geen afwijkingen vinden, en hebben toen het longvlies opgeruwd.

Er werd gezegd dat er niks meer kon gebeuren, nog een paar dagen ziekenhuis en dan kon ik weer naar huis..Op Zondag werden de drains afgeklemd, foto’s gemaakt, de arts kwam die dag nog langs om te vertellen dat alles er goed uitzag en dat men voor de zekerheid de drains nog een dag wilden laten zitten. Prima, zat niks anders op een dagje later naar huis, niks aan te doen. Zondagnacht opeens ontzettende pijn aan mijn borstkast, ik dacht al bij mijn eigen shitt dit is niet goed, verpleegster geroepen, die dacht al van dat kan niet, blijf maar rustig liggen dan trekt de pijn wel weg, paar uurtjes gewacht, ik dacht dit is echt niet goed.

Toch maar rontgenfoto’s gemaakt en ja hoor, klaplong nr 4. En nu….S’ morgens kwam de arts bij me, en die vertelde mij dat hij mij opnieuw wilde opereren, een “pleurectomie”, dinsdagmorgen onder het mes. Bij deze operatie hebben zij een snede aan de rechterzijde van mijn borstkast gemaakt, tot aan het midden van mijn rug, stukje rib weggenomen, de long eruit gehaald en in een bak met water gehouden om te kijken of men een gaatje kon vinden, geen gaatje te vinden. Ze hebben toen mijn longvlies verwijderd. Heb toen een dagje op de IC gelegen en daarna terug naar de afdeling. Ben nu 10 maanden verder en nog steeds heb ik iedere dag pijn op en in mijn borstkast, heb ook nog vaak getwijfeld en naar de eerste hulp geweest en gedacht dat er weer iets mis was…

Mijn leven is hierdoor ontzettend veranderd, was altijd een erg bezig iemand en nu is het gewoon allemaal heel anders, er zijn zoveel dingen die ik niet meer kan doen. Alle mensen om mijn heen, mijn zussen, mijn vrienden en collega’s hebben me enorm gesteund in deze periode en zijn er altijd voor mij geweest. Ook hen wil ik bij deze bedanken !!! Ik hoop dat de pijn en de onzekerheid weggaat en dat ik mijn oude leven, of een stukje daarvan weer terugkrijg.

Sandra

Geef een reactie