Hoi allemaal ik ben albert Ik heb 2 keer een klaplong gehad en het lijkt een verhaal zonder einde te worden. Ik heb eigelijk tot vorig jaar mei nooit echte klachten gehad die mij dwongen naar een dokter te gaan, ik ging 3 keer per week naar sport toe. vorig jaar mei stond ik als altijd normaal op het was een zaterdag morgen, ik zat op de bank met een kop koffie in mijn handen toen van de ene seconden op de andere compleet in paniek drijgde te raken toen ik een ongekende pijn op voelde komen op mijn linker borst. Nog geen minuut later kon ik niks meer met mijn arm dus belde gelijk een dienstdoende huisarts die mij gelijk wou zijn. aangekomen bij de huisarts wou men gelijk een foto laten maken en bloed afnemen. Kort daarna werd mij verteld dat ik dus een klaplong had.
ik ben per ambulance overgebracht naar het umc in utrecht waar ik een week met een drain heb gelegen, van zaterdag op zaterdag. Zo blij als ik was weer uit het ziekenhuis te zien zo ongerust werd ik die dinsdag avond erop nadat ik zaterdag het ziekenhuis had verlaten. Weer die bekende pijn, dit keer ben ik gewoon naar bed gegaan de de volgende dag weer naar de huisarts die mij met enige moeite doorverwees naar het UMC voor een long foto. welnu had ik een topklaplong en het zou volgens de longarts met veel rust weer over ”kunnen” gaan. Direct in dat gesprek werd mij een operatie aangeboden waarmee ze met niet met plakken maar met mijn eigen bloed je long weer laten aangroeien. daarnaast werd slecht longweefsel weggenomen en dicht geniet. Ik heb bij de 2e ziekenhuis opnamen 3 weken plat moeten liggen.
Alleen wat mij nooit was verteld dat je na een dergelijk operatie chroniche pijn kan overhouden waar ik nu een jaar na data nog last van heb. Ik slik nu dagelijks speciaal voorgeschreven pijnstilling. Daarnaast is in februarie dit jaar ook nog eens vast gesteld dat na die operatie ik nog maar een long functie heb van 70% en een vorm van bronchitis en astma. Zoals het er nu voorstaat word ik in juni dit jaar verwacht op het pijncetrum van het UMC.
Albert
Beste Albert,
Ik heb hetzelfde als jij, d.w.z., dat ik een lagere functie heb, veel chronische pijn en tevens ook een rot gevoel op mijn borst.
Heb tevens het gevoel dat ik veel minder kan, dan voor de operatie, waar ik gigantisch van baal.
Maar ja iedere situatie is anders, maar ik weet wel dat ik er niet op vooruit gegaan ben. Tevens ook tijdens mijn opname ging er van alles mis.
Ik ben met 15 liter zuurstof naar beneden gebracht voor een foto. Benedengeen zuurstof meer, maar gewoon een kwartier laten wachten, wat maakt het uit. Tevens naast het bed in een stoel gezeten en kreeg kramp, op de bel gedrukt er kwam niemand. Na werkelijk 10 minuten kwam de verpleegster ik zat onder de ontlasting en mijn bloed rondom de drain.
Ik mocht naast het bed dus koos er voor om naast het bed mijn ontlasting tedoen.
Ze had de bel niet gehoord…….
Ben in alles in mijn gelijk gesteld en er zijn verontschuldigingen aangeboden op papier maar de verzekering van het ziekenhuis wil maar 500 euro aan schade betalen. IK VIND HET SCHANDE EN ONMENSELIJK, maar zal door gaan tot het bittere eind.