flinke pijnscheut naar mijn rechter schouder

Hallo

In de nacht van 13 op 14 feb 2006 kreeg ik rond 2 uur een flinke pijnscheut naar mijn rechter schouder toe terwijl ik sliep.
Gezien ik ook regelmatig een slijmbeurs ontsteking daar had , had ik al van een reactie van ohh morgen de huisarts bellen voor een injectie.
Ik ben toen op mijn linker zij gaan liggen daarmee ging de meeste pijn mee weg en ben verder gaan slapen.
Ik werd om half 10 wakker mn manlief had me laten slapen.
Ik ging rechtop zitten en kreeg geen lucht meer.
Al vooroven gebukt de trap aflopen om mijn man als eerste te kunnen bellen van ik denk dat ik een klaplong hebt.
Hij kwam gelijk naar huis en heeft toen de huisarts gebeld de ass wilde mij aan de telefoon hebben, ik was op mijn linkerzij op de bank gaan liggen gezien ik alleen op de manier lucht kreeg.
Dus ik aan de telefoon en zij mij een paar vragen stellen nou kom maar om 1 uur want volgens mij ben je niet zo benauwd en twijfel ik of je een klaplong hebt.
Nou eenmaal de tijd aangebroken strompelde ik naar de auto om zo dicht mogelijk bij de huisarts te komen die een staat tegenover mij zat.
Even heel asso toen de voorgaande pacient zijn kamer uitkwam en mij mn buurt nog niet was hebben wij toch gelijk gezegt van ik geloof dat het nu wel spoed wordt.
dus hebben wij ons de kamer in gedrongen , de huisarts vroeg nog van hoe kom je erop dat je een klaplong hebt euhh duhh dat voel je toch??
Nou ik twijfel nog maar ga toch maar even een foto maken en bel mij daarna nog even terug.
Ik naar de spoed toe en een foto laten maken en ja hoor ik had een klaplong gelijk de drain geplaatst en kort erna overgeplaatst naar een ander ziekenhuis omdat zij geen longafdeling hadden.
Ik werd een paar dagen aan de pomp gelegt maar dat mocht niet baten mn long was nog 2 keer geklapt.
Toen hebben ze met een kijk operatie mn long opgeschuurt om te laten plakken en weer aan de pomp of dan toch maar weer zonder pomp ja een beetje vaag maar de chirurg en de longarts hadden een wedstrijdje van wie het eerste bij haar is die mag zijn behandeling uitvoeren geloof ik want ze waren het nooit eens.
zo ging dat 2 weken door daarna na nog een paar keer een klaplong toen maar de grote operatie een jaap van 15 cm in mn zij en een krik tussen mn ribben en weer opschuren of zo.
Een hele heftige ervaring en heel veel pijn.
En de wedstrijd bleef door gaan tussen de artsen toen heb ik een contactverbod opgelegd tegen de chirug hij mocht mij niet meer aanspreken.
Ik werd er gek van en hij was die gene die het minste uitlegde ook vandaar die keus.
Ik had nu ook een nieuwe drain kast die ultra stil was en de verpleegster had dat niet door die bleef de kraan van de pomp steeds verder open draaien omdat ze maar niks hoorde dat deed zn pijn dat ik het plankje van de voeten einde door getrapt hebt hoe kan iemand zo met dat pompje bezig zijn om mn reactie niet op te merken.
Toen op een avond voor controle een foto gemaakt die bleek goed te zijn maar later op de avond voelde het niet oke en de volgende ochtend kwam een andere longarts na de ochtend foto zo van ik heb je foto bekeken ziet er goed uit ik ga straks je drain verwijderen …..wattt dacht ik , ik voel me beroerd ik weet dat mn lang weer ingeklapt is na 6 keer eerder inmiddels dan weet je het wel.
ik alles en iedereen opgeroepen die ik kon oproepen om er tegen in te gaan dus zij zou nog eens kijken….ohh sorry ik zat naar je foto te kijken van de avond ervoor.
Ik kon dat mens wel wat aan doen.
ik ging flink uit mijn dak en heb me direct over laten plaatsen naar een ander ziekenhuis waar ik super bent behandeld maar ook wel streng moet ook.
Volledig bedrust mag er niet af behalve voor de postoel zo heb ik 2 weken gelegen en alles was goed maar toch voor de zekerheid nog laten plakken.
Volgende dag de drain eruit nou als dit zo goed gaat mag u morgen naar huis en anders de dag erna.
En het ging goed ze hadden me liever nog 1 dagje maar na 6 weken en 1 dag en bij elkaar 7 klaplongen wilde ik graag naar huis en dat deed ik dan ook.
Nu bijna 8 jaar later voel ik een klein plekje onder mn schouderblad die constant drukkend en brandende pijn geeft vandaag naar de huisartsenpost gegaan die kon niks angstigs horen dus moet ik morgen een foto laten maken.
Dit geeft mij gelijk wel veel angst door mijn traumatische ervaring ik wist niet dat ik nog zo bang kon zijn. niet bang voor een klaplong want dat heb ik niet maar het is meer de angst of er weer een randje los ligt en ik wil echt het ziekenhuis niet in.
Voor diegene die meer over napijn etc wilt weten de eerste pijnen gaan maanden over heen trek er gerust een jaar voor uit en dan nog is niet alles weg maar wel leefbaar.
Bij al mijn littekens heb ik nu nog steeds een verdoofd gevoel en alleen maar onderhuids gevoel.
Dus als het juikt kan je krabbelen zonder effect.
Net als je een steek krijgt kan je het moeilijk wegwrijven.
Door die grote litteken kan ik nog steeds geen bh dragen omdat het na een kwartiertje al gaat doordrukken en pijn gaat doen.

Ik hoop dat jullie wat aan mijn ervaring hebben en denk vooral aan jezelf en neem zelf beslissingen als je denkt dat het nodig is want artsen denken niet aan jou als persoon.

Groetjes Angela

Spanningspneumothorax

Hallo, Ik heb 11weken geleden een spanningspneumothorax gehad ! Ik heb 1 week in het ziekenhuis gelegen en heb geen drain gehad omdat ik nog maar 22 jaar ben en mijn lichaam dit zelf kon herstellen! Na 6 weken was ik weer helemaal hersteld. Maar nu heb ik een zeurderige snijdende pijn in de borstkas. Heeft misschien iemand een idee hoe dit kan komen en of ik het moet melden bij de huis arts of longarts ? Nog een vraag! Ik heb een hobby en dat is duiken maar ik lees overal dat dit nooit meer mag maar mijn longarts heeft er niks over gezegd ? Moet ik dit eerst vragen ? Groeten Britt

2x een pneu

Hallo allemaal, Ik wil ook graag mijn verhaal doen, en heb ook wat vragen. Misschien dat iemand mij een beetje kan helpen want ik heb best angst voor een herhaling. Op 6 Juni dit jaar kreeg ik mijn 1ste klaplong, ik was alleen thuis en ondanks de pijn handelde ik op automatisch piloot, ik belde mijn zus om te komen en daarna 112. In de ambulance was al snel duidelijk dat ik een klaplong had door de symptomen die ik gaf. Ik kreeg morfine tegen de pijn en zuurstof voor de benauwdheid. Eenmaal in het ziekenhuis kreeg ik dus een drain en na 3 dagen liggen mocht ik weer naar huis omdat op de foto alles goed was. Volgens de arts moest ik 6 weken rustig doen en vanaf week 2 langzaam conditie gaan opbouwen. !ste herstel verliep vlekkeloos. Ik had alleen een beetje napijn van de drain die aan het genezen was, goed te doen met een advil. Toen 2 weken na mijn 1st herstel, kreeg ik weer een klaplong, weer naar het ziekenhuis met ambulance. Eenmaal daar kreeg ik weer een drain. Na 1 dag was mijn long weer terug in formatie en besloot de arts te gaan ‘Plakken’ al met al verliep alles goed. Na het plakken hebben ze via de drain nog 24 uur mijn long aangezogen. Ik had de 2de keer veel meer pijn dan de 1ste keer. Deze lag ik 5 dagen in het ziekehuis. Na het plakken kreeg ik veel medicatie tegen de pijn o.a. een ruggeprik met pompje voorzien van morfine met licht slaapmiddel. Daarbij steeds om de 4 uur 1000mg paraceetamol. Na de 1ste keer herstel probeerde ik mijn leven gewoon weer op te pakken (wat niet makkelijk is want ik heb prive nogal veel stress) en ging gewoon lekker uit, leuke dingen doen enz. Tot dus de 2de klaplong. Allebei zijn ze spontaan ontstaan terwijl ik niet tot de risicogroep behoor (lange slanke mannen tussen de 20-40 jr.) Na mijn 2de ontslag uit het ziekenhuis kreeg ik een halve apotheek voorgeschreven, dit is nu 2 weken geleden. Ik ben geen medicijnmens en pak alleen een pijnstiller als ik ook daadwerkelijk pijnstilling nodig heb. Ik ben nu dus 2 weken verder vanaf 2de ontslag en ervaar nu pijn rechts achterop me rug terwijl de klaplong 2x links was. Is dit normaal / mogelijk? Verder ben ik bekend met Astma en heb daarvoor de Ventolin en de Flixotide inhalers. (blauw, oranje) Bij mij in de famillie komt trombose voor en ik ben risicodrager factor 5 leiden, kan een klaplong daardoor komen? Want een losrakend bloedpropje is niet op thorax fotos te zien, alleen op een scan en die heb ik niet gehad. De huisarts en longarts denken dat ik nu COPD heb ontwikkeld alleen kan dat nog niet onderzocht worden omdat het te kort op de klaplong is. De aandoening long emfisyseem kwam ook tr sprake en heb het een en ander opgezoch daarover. Die aandoening maakt de longblaasjes in je long kapot waardoor je longen steeds minder inhoud krijgen. Als het niet behandeld word kun je eraan overlijden. Toen ik deze informatie las werd ik best wel bang, zeker nu ik ook die rechtse achterpijn ervaar. Ook moet ik stoppen met roken, ik ben alleen best wel een stevige roker voor 29 jaar en rook zware shag. Weet iemand en manier die echt effectief is voor zware rokers? Aankomende maandag heb ik mijn controle in het ziekenhuis en zal deze vragen ook bij de longarts neerleggen. Hopelijk dat iemand eerder reageert, wat mij een beetje gerust kan stellen. Maandag zal ik verslag maken van de controle. groet, Desiree.

5 klaplongen en 4 VATS operaties

Ik ben Japke ben 17 jaar oud en ik heb inmiddels al 5 klaplongen 9 (3x rechts en 2x links) gehad binnen 2,5 jaar. De eerste klaplong kreeg ik op school, ik kreeg ineens stekende pijn aan de rechter kant en werd benauwd maar ik dacht eerst dat ik iets verdraaid had maar na een week had ik nog steeds pijn en ben toen maar eens naar de huisarts gegaan, die wou meteen een longfoto en toen werd al snel duidelijk dat ik een klaplong had. Ik heb daarna meteen een drain gekregen maar na 6 dagen in het ziekenhuis te hebben gelegen kreeg ik ineens ook steken aan de linkerkant , na een longfoto te hebben gemaakt kwam de longarts eraan en die vertelde dat hij goed nieuws en slecht had, het goede nieuws was dat de drain aan de rechterkant eruit mocht maar aan de linkerkant bleek ik ook een klaplong te hebben en daar kreeg ik een nieuwe drain. Dit was voor mij een hele zware klap, maar naar een week mocht die drain er ook uit. 3 Maanden later werd ik wakker met stekende pijn aan de rechter kant en ik wist toen wel hoe laat was. Ik heb toen weer een drain gekregen en de longarts heeft toen ook besloten om een VATS operatie te doen. Ik bleek 2 kleine blaasjes op de long te hebben die zijn geknapt. Ze hebben de blaasjes en het longvlies weggehaald en hebben de long opgeruwd. Na de operatie mocht ik gelukkig na 3 dagen alweer naar huis. Ik heb toen met de chirurg besloten om ook maar de linkerkant te laten opereren omdat aan die kant ook al een klaplong heb gehad. Na 6 weken werd ik dus ook aan de linkerkant geopereerd en daar bleken dus ook blaasjes op de long te zitten. Na deze operaties dacht ik dat ik er eindelijk van af was. Na 9 maanden later wou ik iets optillen en toen voelde ik m’n rechter long knappen. Ik ben toen meteen na het ziekenhuis en bleek dus voor de 4e keer een klaplong te hebben. Ik heb toen meteen weer een drain gekregen. Ze hebben toen ook besloten om weer een VATS operatie te doen en toen bleek dat het te goed was genezen waardoor ik geen littekenweefsel had aangemaakt en ik had weer een klein blaasje op de longtop zitten. De chirurg vertelde dat ze nu een ravage had aangericht waardoor m’n long nu wel aan de borstkas zou moeten vastgroeien. Na 2 weken ziekenhuis mocht ik eindelijk weer naar huis. Op 21 Augustus zat ik lekker voor de tv toen ik ineens weer die bekende steken voelde maar nu aan de linkerkant. Omdat het al laat was hebben we besloten om maar 112 te bellen. Het ambulance personeel vond dat ik best met eigen vervoer naar het ziekenhuis kon. Maar eenmaal in het ziekenhuis bleek ik inderdaad m’n 5e klaplong te hebben. De long lag ook volledig van boven tot onder los. De longarts vond ook dat de ambulance me mee had moeten meenemen. Ik kreeg uiteraard weer een drain en moest afwacht op de operatie. Dit zou dus mijn 4e VATS operatie worden. Anderhalve week was het eindelijk zover ik werd geopereerd, en mijn linkerlong was ook te goed genezen waardoor mijn long niet aan de borstkas kwam vast te groeien en ook had ik weer een heel klein blaasje op de long zitten. Ze hebben het blaasje weggehaald en ze hebben mijn long geplakt met een soort lijm en ook hebben ze de long van boven tot onder opgeruwd. Na 2 weken mocht ik gelukkig weer naar huis. Ik hoop echt dat dit de laatste keer was en dat ik het niet nog een keer krijg want al die drains en operaties zijn echt geen pretje en het kost veel energie van je. Door alles wat er gebeurd is ben ik het vertrouwen in m’n lichaam helemaal kwijtgeraakt en ben ik ook heel onzeker geworden. Zijn er mensen die dit ook herkennen en die het ook zo vaak hebben gehad? Ik wens iedereen met een klaplong heel veel sterkte! Bij deze wil ik ook nog even dokter Liesker en dokter de Ruiter bedanken. Groetjes Japke

na 3 kleine klaplongen besloten voor de VATS te gaan

Hallo,
Ik ben claudia, 40 jaar en heb jullie verhalen bijna allemaal gelezen.
Ben er een stuk wijzer van geworden…al weet ik nu helemaaaal niet meer wat wat ik moet doen.
Ik ben de klaplongtel een beetje kwijtgeraakt…..
In 1990 (was toen 18) ben ik met een totaal ingeklapte rechterlong opgenomen…..uiteindelijk geopereerd via de oude techniek…litteken van onder mijn borst tot bovenaan schouderblad……3 weken erna weer klaplong aan die kant die niet via drain over wilde gaan…dus nog keer dezelfde operatie…toen ik op de uitslaapkamer lag klapte mijn long weeer in..dus ben ik zoweer teruggereden naar de ok, om me vervolgens weer open te laten maken. Die kant is dus 3 keer open geweest en ik moet zeggen…dat hebben ze tot nu toe erg goed gedaan!!! Aan die zijde heb ik tot nu toe geen enkele klaplong meer gehad.
In 1991 (toen 19) na 3 kleine klaplongen besloten voor de VATS te gaan. Die was in die tijd net nieuw en omdat je dan minder litteken zou hebben..zou dat een vooruitgang zijn in de longwereld. Het gekke is dat ik in al die jaren veeel meer pijn aan mijn linkerkant heb gehad (vats)..dan aan mn rechterkant. Mij hebben ze altijd gezegd dat ik na deze operaties geen klaplong meer krijgen kon…althans de kans erop is heeel klein. Mijn verbazing is dus supergroot na het lezen van al jullie verhalen..waaruit blijkt dat het merendeel gewoon nog daarna klaplongen gekregen heeft…waaronder ikzelf! Ik dacht dat ik een uitzondering was!
De laatste 5 jaar heb ik…geloof ik…iets van 4 kleine klaplongen gehad aan mijn linkerkant….ook weleens niet gelooft in het ziekenhuis en al dat soort shit….telkens is het wel met rust overgegaan.
nov 2011 en febr 2012 heb ik kleintjes gehad. longarts heeft overleg gepleegd met LUMC wat te doen….advies; niets doen…omdat het alleen maar meer schade aanbrengt aan mijn longen.
Ben voor second opinion naar het Anthonius in Nieuwegein geweest. Zij zeiden dat ik wel voor een re-vats in aanmerking zou komen.
Nu op dit moment…lig ik weer in bed met klaplong links. Ik ben niet naar het ziekenhuis geweest nog omdat ik geen trek had in die onderzoeken en om daar met mijn zere lijf weer uren door te brengen op zo’n knetterhard bedje om vervolgens toch weer naar huis gestuurd te worden.
Aanvankelijk dacht ik dat ik voor die re-vats zou gaan maar nu ik jullie verhalen lees dat je daarna toch weer klaplongen krijgen kan..begin ik ernstig te twijfelen.
Zou al die pijn het waard zijn???
Maarja…elke keer dit is ook niet wat. Ik ben een moeder van 3 kleine kids en ik kan gewoon niet telkens weken uit de roulatie zijn!!
Ook stond ik versteld van het klaplong/menstruatie verhaal.
Laat ik toch op dit moment net ongesteld zijn!!!
Geen idee meer of ik dat bij de vorige klaplongen ook was…..
Maargoed….wat zouden jullie doen in mijn geval???
Tips..adviezen…..alles is welkom.
Alvast bedankt

Zwaar herstel na alle operaties

Bij deze wil ik ook graag mijn verhaal delen. Ze noemen me Tuinepuin en ik ben een vrouw van 33 jaar. Ik heb meerdere kleine gedeeltelijke klaplongen gehad maar daar nooit voor naar het ziekenhuis geweest. In juni 2010 mijn 1e en heftigste klaplong gehad. Een spanningsklaplong. Heb er de hele dag mee rondgelopen. Uiteindelijk snachts met de ambulance naar het dichtsbijzijnde ziekenhuis gebracht. Mijn rechterhartkamer deed het niet meer doordat de long er op drukte. Long was geplakt en met 3 dagen was ik weer thuis. Erg veel pijn gehad want ik kan niet tegen opiaten etc dus moest ik het met paracetamol doen. Herstel duurde een paar weken en ik was vrij snel weer op de been. Februari 2012 was het weer raak. Deze keer mijn rechterlong. Met mijn vriend naar het Radboud gereden omdat ik met dat ziekenhuis betere ervaringen heb. Inderdaad weer een volledige klaplong. Opgenomen drain er in en een topaz er aan. Wel fijn die topaz. Ligt je niet aan bed gekluisterd. Luchtlek bleef en aangezien er al bekend was dat ik Bulea heb kreeg ik een VATS. Topje van mijn long was verwijderd en geplakt. Helaas was het niet gelukt want er bleef een groot luchtlek. Dus weer een VATS. Nog een stukje long er af en mijn borstvlies verwijderd. Tevens gerubt en getalkt. De pijnstilling in de Radboud was uitstekend. Ik had een epiduraal met bupivacaine en ketamine. Pijnstilling waar ik dus wel tegen kon. Een week na de laatste operartie mocht ik naar huis. Eindelijk na 3 weken ziekenhuis. Ik moest wel heel rustig doen want het topje lag nog niet aan. Na een tijdje op controle op de poli en alles was goed. Wel had ik nog steeds extreem veel pijn en een groot stuk van mijn borstkast was gevoelloos. Ook als ik jeuk aan de voorkant voel ik dat op mijn rug. Daarvoor naar de pijnpoli. Alle medicijnen die er zijn geprobeerd maar voor alles of allergies of ik word er doodziek van. Ook een TENS gekregen. Die helpt voor een gedeelte vrij aardig maar voor een ander gedeelte niet. Zijn er meer mensen die beschadigde zenuwen hebben opgelopen tijdens de operatie? Ik ben bijna een jaar verder en de pijn is vaak misselijkmakend. Zeker bij aanraking en warm en kou overgang. Ik vraag me af hoe lang die pijn blijft. Ik was altijd heel druk met van alles en nog wat maar dat is helaas helemaal weg. Ben nog steeds erg snel moe. Ben soms geneigd om een middagdutje te nemen haha. Ik moet wel zeggen dat ik tussen de 2 klaplongen nog een keer in het ziekenhuis heb gelegen voor wat anders. Hoe lang duurt herstel van dit alles? Toen ik twee weken thuis was deed ik al weer alles als voorheen behalve zwaar tillen. Ik probeer echt mijn conditie op te bouwen maar hoe meer ik doe hoe beroerder ik me erna voel. Hopelijk hebben er mensen tips hoe ik hier mee om kan gaan. Ik wil wel maar de energie is er jammergenoeg niet…

Tuinepuin